Η Τακτική Γενική Συνέλευση της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας – Θράκης, που πραγματοποιήθηκε στις 24 Μαΐου 2008, εξέδωσε το ακόλουθο ψήφισμα:
ΝΑ ΛΥΘΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΜΒΑΣΙΟΥΧΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΕΡΤ-3
Η πολύχρονη ομηρία των συμβασιούχων και ειδικότερα των συμβασιούχων δημοσιογράφων της ΕΡΤ Α.Ε. θα έληγε, υποτίθεται με την εφαρμογή του νόμου Παυλόπουλου και τη μετατροπή των συμβάσεων έργου σε αορίστου χρόνου. Η πρόβλεψη αφορούσε όσους είχαν συμπληρώσει τουλάχιστον δύο χρόνια συνεχούς εργασίας από την έναρξη εφαρμογής της σχετικής διάταξης και κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Πράγματι αυτό συνέβη για 1.498 δημοσιογράφους της ΕΡΤ οι οποίοι τοποθετήθηκαν από την 1/11/2006 στις λεγόμενες οργανικές θέσεις. Δε συνέβη όμως για όλους.
Μια νέα περίοδος ομηρίας άρχισε στην ΕΡΤ και ειδικότερα στην ΕΡΤ-3 για συναδέλφους και συναδέλφισσες που- κατά την περιοριστική νομική ερμηνεία- «δεν πληρούσαν τα απαραίτητα τυπικά προσόντα», επειδή σε ορισμένες περιπτώσεις κάποιοι, για σοβαρούς λόγους είχαν μικρές ατυχείς διακοπές ανάμεσα στις επαναλαμβανόμενες ανανεώσεις των συμβάσεων. Πρόκειται για περίπου 25 δημοσιογράφους στην Τηλεόραση και τη Ραδιοφωνία της ΕΡΤ-3 που ενώ καλύπτουν σε καθημερινή βάση πάγιες και διαρκείς ανάγκες των αντίστοιχων προγραμμάτων, παραμένουν στο παλιό εργασιακό καθεστώς των ανανεούμενων συμβάσεων έργου ενώ σε ακόμα χειρότερες περιπτώσεις έχουν συνεργασία με σύμβαση ανεξάρτητου παραγωγού χωρίς τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις απολαβές που προβλέπει η εργασιακή νομοθεσία.
Η διατήρηση και συντήρηση αυτής της αδικίας έχει δημιουργήσει ήδη, δημοσιογράφους δύο ή και περισσότερων ταχυτήτων και κατηγοριών στην ΕΡΤ-3 με αποτέλεσμα να δημιουργείται βαρύ εργασιακό κλίμα, κυρίως λόγω της επαπειλούμενης παύσης της συνεργασίας των συναδέλφων δημοσιογράφων με τη λήξη και της τρίτης και τελευταίας (σύμφωνα με όσα προβλέπει το προεδρικό διάταγμα Παυλόπουλου) σύμβασης. Οι περισσότερες από αυτές τις συμβάσεις λήγουν την 31η Δεκεμβρίου 2008 και άλλες, σε λίγες μέρες, την 31η Μαϊου και την 30η Ιουνίου 2008. Πάντοτε υπάρχει ο κίνδυνος, μετά τη λήξη αυτών των συμβάσεων, έστω και μετά την παρέλευση ενός τριμήνου, να μην ανανεωθούν και να προστεθούν πάνω από 20 δημοσιογράφοι στις στρατιές των ανέργων.
Επειδή η συνέχιση της ομηρίας των συναδέλφων:
-διαιωνίζει την παλιά τάξη της εργασιακής ανασφάλειας και της στέρησης των δικαιωμάτων των εργαζομένων
-μειώνει τη διαπραγματευτική τους θέση και την αποτελεσματικότητα των διεκδικήσεών τους απέναντι στην εργοδοσία και την όποια αυθαιρεσία
-τους υποβιβάζει μισθολογικά και ηθικά απέναντι στους συναδέλφους των οποίων οι συμβάσεις έχουν μετατραπεί σε αορίστου χρόνου
-καταρρίπτει το μύθο του «υπερπληθυσμού» τη στιγμή που π.χ. το προσωπικό δεν επαρκεί για τα δελτία ειδήσεων τόσο στην Τηλεόραση όσο και στη Ραδιοφωνία της ΕΡΤ-3
-τους βάζει περιοριστικά πλαίσια στο να ρυθμίσουν με περισσότερη ασφάλεια το μέλλον τους
– αποτελεί προσβολή της ανθρώπινης και εργασιακής αξιοπρέπειας πρώτα και κύρια για τους συμβασιούχους αλλά και συνολικά, για όλους ανεξαιρέτως τους συναδέλφους οι οποίοι δουλεύουν καθημερινά δίπλα δίπλα παράγοντας το ίδιο ακριβώς έργο, και κάτω από τις ίδιες –απαράδεκτες σε πολλές περιπτώσεις- εργασιακές συνθήκες χωρίς τίποτα να τους χωρίζει,
Θεωρούμε ότι το νέο ΔΣ που θα προκύψει από τις εκλογές στην ΕΣΗΕΜ-Θ θα πρέπει να αναβαθμίσει ριζικά τον παρεμβατικό και διεκδικητικό του ρόλο, τόσο προς τη Γενική Διεύθυνση και τη Διοικούσα Επιτροπή όσο και προς τις επιμέρους Διευθύνσεις της ΕΡΤ3. Λόγω του ότι, δυστυχώς, τα πρόσωπα που στελεχώνουν αυτές τις διευθύνσεις στην Ελληνική Ραδιοτηλεόραση αποτελούν ακόμη, απευθείας πολιτικές επιλογές της εκάστοτε κυβέρνησης (και στην προκειμένη περίπτωση, της ΝΔ) με αποτέλεσμα να πλήττεται η αξιοπιστία της, θα πρέπει να υπάρξουν σαφείς διαβεβαιώσεις και δεσμεύσεις του συνδικαλιστικού μας οργάνου ότι η ίδια –ζητούμενη- μαχητικότητα θα πρέπει να επιδειχθεί απέναντι σε οποιαδήποτε νέα διοίκηση προκύψει στο μέλλον, όποια κυβέρνηση κι αν είναι στην εξουσία. Τα προβλήματα των εργαζομένων στην ΕΡΤ και στην προκειμένη περίπτωση της ΕΡΤ3 είναι κοινά και δεν πρέπει να έχουν χρώμα.
Το ζήτημα της επίλυσης της εκκρεμότητας με τους συμβασιούχους συναδέλφους και της εξίσωσης της εργασιακής τους θέσης με τους υπόλοιπους συναδέλφους αορίστου χρόνου πρέπει να αναδειχθεί ως πρώτο, ξεχωριστό και κυρίαρχο στην ΕΡΤ-3 και σε αυτή την κατεύθυνση στοχεύει και η σημερινή μας παρέμβαση.
Η νέα εργασιακή ομηρία των συμβασιούχων δημοσιογράφων της ΕΡΤ-3 πρέπει να σταματήσει και σε αυτό το αίτημα, είμαστε όλοι ενωμένοι.
Η Γενική Συνέλευση
